تست الایزا روشی عمومی در بیوشیمی غربالگری است. ست الایزا را در حالت معمول برای ردیابی آنتی ژن یا آنتی بادی بکار می برند. الایزا (ELISA) نام عمومی برای اینگونه روشهاست که بصورت رایج استفاده می شود و به عبارتی ارزیابی های سنجش ایمنی آنزیمی که در آنها آنتی بادی یا آنتی ژن بر روی یک فاز جامد Coat می شود به نام الایزا شناخته شده است.
ست الایزا را در حالت معمول برای ردیابی آنتی ژن یا آنتی بادی بکار می برند بدین ترتیب که یکی از این دو ماده در بستر جامد ثابت می شود و برای ردیابی دومی بکار گرفته می شود، اما اساساً برای ردیابی هر جفت ماده ای که مثل جفت آنتی ژن و آنتی بادی به هم گرایش داشته و قدرت اتصال مناسبی نسبت به هم دارند میتواند بکار گرفته شود. تست الیزا در اصل برای کنترل کیفیت در گیاهپزشکی به وجود آمد و ابتدا در دامپزشکی به منظور تشخیص بیماریهای عفونی استفاده شد سپس به عنوان روش تشخیص آزمایشگاهی در برخی بیماریهای انسان بکار گرفته شد. تست الیزا یک آزمایش استاندارد برای کشف ویروس در خون است و استانداردی جهانی برای استفاده در بیمارستانها٬ بانک خون و سازمانهای انتقال خون به ویژه در تشخیص ایدز میباشد. در الیزا خود ویروس جستجو نمیشود بلکه اندازه پادتن(آنتیبادی) که در بدن شخص آلوده به یک ویروس(مانند اچآیوی) تولید شده٬ اندازه گرفته میشود.