گونه های قارچی تجزیه کننده چوب، برای کسب منابع غذایی بیشتر با یکدیگر رقابت می کنند و برای خود یک قلمرو تایین می کنند و از قلمرو خود (به روش های مختلف مانند تولید آنزیم، آنتی بیوتیک و…) به شدت محافظت می کنند.
در این تحقیق محققین اینترکشن ۳۷ قارچ تجزیه کننده چوب را در ۶۰۰ کشت همزمان درون ظرف های پتری دیش بررسی کردند.
به طور معمول قارچ ها بعد از ۲۰ روز به وسط پتری دیش می رسند و پس از آن رقابت خود برای مرزها شروع می کنند. هرگونه تلاش می کند تا برگونه ی دیگر غالب بشود و فضای بیشتری را تصاحب بکند. در بسیاری از موارد یک گونه ی قویتر بر گونه دیگر غالب می شود و بر روی آن گونه رشد می کند و سپس آن را تجزیه می کند و گاهی هم با یک خط مرزی مشخص از همدیگر به زیستن ادامه می دهند.
بر اساس این رقابت ها، محققین گونه های قوی تر را با هم کشت میدادند تا ببیند کدام گونه سریع تر رشد و بیومس بیشتری تولید می کند و آنزیم هایی تولیدی آن ها مورد مطالعه قرار دادند.
آن ها متوجه شدند که گونه هایی که سریع تر رشد می کنند و تراکم بیشتری را دارند ؛ آنزیم های متنوع بیشتری را تولید می کنند که به موفقیت آن ها کمک می کنند.