دانشمندان چند دسته از پشه ها را برای یافتن تمایل به رایحه انسان در مقابل حیوانات از جمله خوکچه های هندی و بلدرچین آزمایش کردند ، با استفاده از دو بویای اولفکتومتر که به آنها امکان اندازه گیری ترجیحات بویایی پشه ها را می دهد. بیشتر پشه ها به رایحه حیوانات تمایل داشتند ، اما تعداد کمی از آنها رایحه انسان را ترجیح می دادند. این پشه ها در شهرهای متراکم زندگی می کنند .
پشه هایی که در نزدیکی جمعیت های متراکم انسانی در شهرهایی مانند کوماسی ، غنا ، یا اواگادوگو ، بورکینا فاسو زندگی می کنند ، تمایل بیشتری برای گاز گرفتن میزبان های انسانی نشان می دهند پشه ها فقط در مکان هایی با فصول خشک شدید به ویژه در منطقه ساحلی ، که در آن میزان بارندگی در چند ماه از سال متمرکز شده است ، ترجیح بیشتری برای نیش زدن میزبان انسانی دارند.
دلیل این امر این است که پشه های موجود در این مناطق در چرخه زندگی خود به انسان و ذخیره آب آن وابسته هستند . محققان دو عامل مهم را شناسایی کردند: آب و هوای خشک و زندگی شهر. براساس این یافته ها ، آنها پیش بینی می کنند که افزایش شهرنشینی در دهه های آینده به معنای پشه هایی با تمایل بیشتر به گزش انسان خواهد بود.
