شناسایی سلولهای دارای عفونت یا سلولهای سرطانی توسط سلولهایT ، وابسته به پردازش و ارائه پپتیدهای خودی و غیر خودی برروی سطح سلول های ارائه دهنده آنتی ژن (APC) صورت میگیرد. دو مسیر اصلی برای پردازش و ارائه آنتی ژن شناسایی شده است.
در مسیر ۱ پروتئینهای درون سلولی بوسیله پروتئوزوم به پپتیدهای کوچک تجزیه می شوند و توسط کمپلکس پروتئینیTAP به شبکه اندوپلاسمی منتقل میشوند که در آنجا همراه با کمپلکس B2m به آنتیژن لوکوسیتی انسانی کلاس ۱ (HLA-I) متصل میشوند. بعد از انتقال کمپلکسHLA-1 به سطح سلول، پپتیدهای غیر نرمال توسط CD8 T Cellها شناسایی میشوند. از جمله این T Cellها، cytotoxic T cell ها هستند که سلول آلوده شده را میکشند. کمپلکس HLA-1 بر روی تمامی سلول های هستهدار وجود دارد.
در مسیر ۲ پپتیدهای حاصل از تجزیه پروتئینهای خارج سلولی فاگوسیت شده یا پروتئینهای اندوژن تجزیه شده بوسیله مکانیسمautophagy ، برروی مولکولهای HLA کلاس ۲ (HLA-II) ارائه میشوند؛ سلولهای CD4 T ( Helper T cells ) میتوانند این مولکولها را شناسایی و به آنها متصل شوند.
بر خلافHLA-I ، مولکولهایHLA-II تنها بر روی سلولهای ارائه دهنده آنتیژن حرفهای خاصی (pAPC) نظیر سلولهایDendritic یا سلولهایB و به ندرت برروی سلولهای سرطانی نظیرmelanoma بیان میشوند.pAPC ها همچنین میتوانند آنتیژن های اگزوژنی را جذب کنند و بررویHLA-I آنها را به سلولهای T ارائه دهند.
این پروسهcross-presentation نام دارد و نقش بسزایی در شروع فعالیت سلولهایT طبیعی دارد.Helper T cell ها تقریبا برای تمام پاسخهای ایمنی اکتسابی مورد نیاز هستند. آنها نه تنها در فعال کردن سلولهایB ، به ترشح آنتیبادی و همچنین کمک به ماکروفاژها در نابود کردن میکروبهای بلعیده شده کمک میکنند و به Cytotoxic T cell ها در از بین بردن سلول های آلوده کمک می کنند. همان طور که در بیماران مبتلا به ایدز نشان داده شده است که بدون Helper T cellها بدن ما حتی توانایی مبارزه با میکروب هایی که به طور معمول آسیبی به بدن نمی رسانند را ندارد.
Journal Reference:
Predicting Antigen Presentation—What Could We Learn From a Million Peptides?/ doi.org/10.3389/fimmu.2018.01716