مقدمه

با دست به دست هم دادن عواملی که در گزارش های پیشتر ذکر شد، پیک شدید و تلخی به وقوع پیوست و اکنون در میانه این پیک هستیم. به این ترتیب سناریوی بدبینانه اتفاق افتاده است و نه تنها جامعه ایران، بلکه به طور کلی همه کشور هایی که در نیم کره شمالی هستند را پیش روی یک خیز بزرگ در آمار ها قرار داده است. در گزارش قبل به رشد زیاد آمار ناقلین اشاره شده بود و صراحتا گفته شده بود که چنانچه سناریوی بدبینانه اتفاق بیافتد آمار مبتلایان جدید از 5 هزار مبتلا نیز بالاتر خواهد رفت که با توجه به بالا بودن رشد آمار ناقلین ممکن است آمار سناریوی بدبینانه از این اعداد نیز بالا تر برود.

به علت پاره ای از دلایل و رشد زیاد آمار ها، در این گزارش و گزارش های بعدی از مدل های دیگری نیز استفاده می شود تا آمار ها با دید وسیع تری بررسی شوند.

آنچه گذشت

بیماری کووید-19 تا لحظه نگارش این گزارش 727 هزار بیمار را در ایران و تقریبا 52.7 میلیون بیمار را در جهان مبتلا کرده است که از این تعداد در ایران نزدیک به 40 هزار نفر و در جهان 1.29 میلیون نفر جان خود را از دست داده اند. در کشورمان، ایران، شیوع بیماری از یکم اسفند ماه رسما اعلام شد و هم اکنون در میانه سومین و شدیدترین موج خود قرار دارد. موج های اصلی بیماری در گزارش های آماری لیوژن فارمد، پیشتر اطلاع داده شده بودند.

درصد کشندگی دقیق در این روز ها حدود 6.5 درصد محاسبه شده است و بر این اساس از هر 16 بیماری که دوره بیماری آن ها تمام می شود، 15 نفر بهبود یافته و 1 نفر متاسفانه جان خود را از دست می دهد. طول دوره بیماری 14 روز است که میانه آن در 5-6 روز قرار دارد و بر این اساس بیش از نیمی از مبتلایان در یک بازه 6 روز از جامعه مبتلایان و بیماران با سرنوشت نامعلوم خارج می شوند.

آنچه خواهیم دید

در ادامه نتایج مدل TSAF را برای پیشبینی کوتاه مدت دو هفته ای و پیشبینی بلند مدت 50 روزه خواهیم دید. به منظور آشنایی با جزئیات بیشتر مدل ها و نحوه محاسبات، شما می توانید فایل کامل این مقاله را در وب سایت لیوژن فارمد مطالعه نمایید.

به طور کلی پیشبینی می شود زمستان سختی در پیش روی خود داشته باشیم. ممکن است آمار مبتلایان جدید بر اساس دو سناریو افت پیدا کند. اما متاسفانه بر اساس هر سه سناریوی احتمالی، رشد آمار فوتی ها را شاهد خواهیم بود. زمستان پیش رو به علل مختلفی از جمله آغاز فصل آنفولانزا و به طور کلی بیماری های پنومونی (عفونت های ریوی)، سردتر شدن هوا و بروز Seasonality بیماری (به معنای فصل مناسب بیماری زایی کروناویروس نوپدید) و همچنین کاهش احتیاط مردم (خسته شدن از ماسک زدن، افزایش گردهمایی ها، از بین رفتن ترس و…) زمستانی سخت و به تعبیری سیاه خواهد بود.

اما هیچ اپیدمی در تاریخ بدون دخالت حکومت ها به شیوع ادامه نداده است. تصمیمات امروز ما می توانند از بروز بسیاری از پیک ها جلوگیری کرده و جان افراد زیادی را نجات دهند. امروزه در ایران 50 درصد جمعیت ماسک می زنند که در واقعیت این عدد کمتر نیز می باشد. با بررسی های SEIR انجام شده توسط IHME با افزایش ماسک زدن به 95 درصد، از مرگ 13900 هم وطنمان جلوگیری خواهد شد.

میزان موبیلیته یا میانگین تحرک مردم در آبان ماه 1399 تنها 6 درصد نسبت به دی ماه 1398 و قبل از شیوع کروناویروس کاهش یافته است. به این ترتیب عملا هیچ کاهشی در تحرک مردم اتفاق نیافتاده است. همه ما در برابر این بیماری مسئول هستیم. شما چقدر مسئولیت خود را انجام داده اید؟