همه گیریهای بزرگ در طول تاریخ
ظهور و گسترش بیماری های عفونی با پتانسیل همه گیری به طور منظم در طول تاریخ رخ داده است. همه گیری ها و اپیدمی های بزرگی مانند طاعون، وبا، آنفولانزا، سندرم حاد تنفسی ویروس کرونا (SARS-CoV) و سندرم تنفسی خاورمیانه (MERS-CoV) قبلاً بشریت را تحت تأثیر قرار داده است. جهان اکنون با همهگیری بیماری کروناویروس جدید ( COVID 19) مواجه است.
پاتوژن ها عامل اصلی بیماری های جهانی
بسیاری از بیماریهای عفونی که منجر به بیماریهای همهگیر میشوند، توسط پاتوژنهای مشترک بین انسان و دام ایجاد میشوند که به دلیل افزایش تماس با حیوانات از طریق پرورش، شکار و فعالیتهای تجارت جهانی به انسان منتقل شدهاند. درک مکانیسم های انتقال عوامل بیماری زا به انسان باعث ایجاد روش هایی برای پیشگیری و کنترل عفونت ها شد.
مهار بیماری های واگیردار در طول تاریخ
طی قرون متمادی، اجرای اقدامات بهداشت عمومی مانند ایزولهسازی، قرنطینه و کنترل مرزها به مهار شیوع بیماریهای واگیردار و حفظ ساختار جامعه کمک کرده است. در غیاب مداخلات دارویی، این روشهای مهار هنوز هم امروزه برای کنترل همهگیری COVID-19 استفاده میشوند.
افزایش ظهور و گسترش اپیدمی ها با مراودات جهانی
تجارت گسترده بین جوامع، تعاملات بین انسان و حیوانات را افزایش داده و انتقال پاتوژن های مشترک بین انسان و دام را تسهیل کرده است.
پس از آن، گسترش شهرها، گسترش قلمروهای تجاری، افزایش سفرها و همچنین تأثیرات بر اکوسیستم ها به دلیل افزایش جمعیت انسانی، ظهور و گسترش بیماری های عفونی را افزایش داد که منجر به خطرات بیشتر برای شیوع، اپیدمی ها و حتی همه گیری ها شد.
به همین دلیل تشخیص سریع بیماری های عفونی با استعداد تبدیل شدن به پاندمی از اهمیت بالایی برخوردار است. فنآوریهای جدید برای آزمایشهای تشخیصی سریع برای پاسخدهی مؤثر در صورت همهگیری مورد نیاز است.
انتقال پاتوژن ها بین انسان و حیوانات طی چه مکانیسمی اتفاق می افتد؟
انتقال پاتوژن ها بین انسان ها و از حیوانات به انسان یک مکانیسم محوری است که از طریق آن عفونت های جدیدی در طول تاریخ پدیدار شده است.
فرآیند انتقال بین گونه ای پاتوژن ها شامل ۵ مرحله مختلف است .
(۱) پاتوژن منحصراً حیوانات را تحت شرایط طبیعی آلوده می کند.
(۲) پاتوژن طوری تکامل مییابد که میتواند به انسان منتقل شود، اما انتقال پایدار از انسان به انسان ندارد.
(۳) پاتوژن تنها تحت چند چرخه ی انتقال ثانویه از انسان به انسان منتقل می شود.
(۴) این بیماری در حیوانات وجود دارد، اما توالی طولانی انتقال ثانویه از انسان به انسان بدون دخالت میزبان حیوان رخ می دهد.
(۵) این بیماری منحصراً در انسان رخ می دهد.
آندمیک، شیوع، اپیدمی و پاندمی به چه معنایی است؟
اصطلاحات آندمیک، شیوع، اپیدمی و پاندمی با توجه به گستردگی مناطق جغرافیایی که درگیر شده اند نام گذاری می شوند.
این اصطلاحات به وقوع یک وضعیت سلامت در مقایسه با میزان پیش بینی شده آن و همچنین به گسترش آن در مناطق جغرافیایی مربوط می شود.
آندمیک؛ یک بیماری یا وضعیت است که به طور منظم در میان افراد خاص یا در یک منطقه خاص یافت می شود.
شیوع؛ شروع ناگهانی چیزی ناخواسته، مانند جنگ، بیماری و غیره است. افزایش پیش بینی نشده تعداد افراد بیماری است که وضعیت سلامتی خاصی را از خود نشان می دهند،این موارد در یک منطقه جدید بروز پیدا می کنند.
اپیدمی؛ شیوعی است که به مناطق جغرافیایی بزرگتر سرایت می کند.
همه گیری(پاندمی) یک بیماری همه گیر است که در سطح جهانی گسترش می یابد.
پاتوژن هایی که می توانند سلاح زیستی باشند!
در نهایت، عوامل عفونی (به عنوان مثال، باسیلوس آنتراسیس، یرسینیا پستیس، ویروس واریولا) می توانند به عنوان سلاح های زیستی استفاده شوند و بنابراین می توانند تهدیدی برای بشریت باشند.
این سلاحها بر اساس میکروارگانیسمهای طبیعی یا میکروارگانیسمهایی هستند که به گونهای مهندسی شدهاند که خطرناکتر، بسیار قابل انتقال یا مقاوم به درمان باشند.
هدف از انتشار این سلاح های بیولوژیکی ایجاد بیماری در انسان یا حتی مرگ است. بنابراین، دولت ها باید برای حفاظت از جمعیت، برنامه های آمادگی برای جنگ زیستی، بیوتروریسم و بیوتروریسم ایجاد کنند.
منبع: