منبع: دانشگاه زوریخ_ سوئد
تاریخ انتشار: ۲۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
خلاصه: ویرایش بازی یک رویکرد جدید از ویرایش ژنی است که می تواند به صورت دقیق توالی های نوکلئوتیدی را تغییر دهد. به وسیله ایجاد جهش های نقطه ای هدفمند در ژن ها محققان دانشگاه زوریخ موفق شدند به صورت پایداری سطح کلسترول را در موش و میمون پایین بیاورند. این اتفاق می تواند باز شدن دریچه ای برای درمان بیماری های ارثی-متابولیک کبد باشد.
لیپوپروتئین ها ساختار پیچیده ای هستند که مولکول های چربی را در سراسر بدن به گردش در می آورند و انرژی سلول ها را تامین می کنند. از جمله آن ها لیپوپروتئین با چگالی پایین “ “LDLنام دارد که عمده وظیفه ش انتقال مولکول های کلسترول است. لیپوپروتئین با چگالی بالا “ “HDLبیشتر بعنوان یک مولکول شناساگر بیماری های قلبی عروق شناخته می شود در حالیکهLDL که کلسترول را در رگ های کوچکتر حمل می کند و مسافت بیشتری را در مقایسه باHDL طی می کند ریسک مسدود کردن عروق را بیشتر می کند و منجر به تصلب شرایین می شود.
محققان دانشگاه زوریخ رویکرد جدیدی از ویرایش ژنی را به نمایش گذاشتند که امکان کاهش پایدار و اساسی LDL را می دهد. آن ها یک جهش نقطه ای در ژن PCSK9 ایجاد کردند. این پروتئین توانایی جذب کلسترول از LDL به سلول ها را می دهد.
این پروتئین توانایی جذب کلسترول ازLDL به سلول ها را می دهد. محققان با این جهش باعث غیرفعال شدن این پروتئین شدند که منجر به کاهش چشمگیر غلظت کلسترول در خون در موش و میمون شد. این رویکرد می تواند دریچه ای برای بیماران مبتلا به هابپرکلسترولیمای خانوادگی باشد.
در ویرایش بازی، پروتئین مد نظر ما می تواند یک باز را به صورت هدفمند جایگزین باز دیگری کند که روشی قدرتمندتر از کریسپر خواهد بود. برای کنترل فعالیت این پروتئین در کبد حیوانات، محققان از تکنولوژیRNA به کار رفته در واکسن های کووید استفاده کردند. آن ها بجای کپسوله کردنRNA کد کننده پروتئینS سارس-کو۲،RNA کد کننده ویرایشگر بازی آدنین را کپسوله کردند.
نانوکپسول به کار رفته به وسیله تزریق وریدی وارد بدن حیوانات شد و پس از رسیدن به کبد توسط ماشین های سلول پروتئین ویرایشگر ساخته شد. نتیجه این تزریق کاهش ۶۰ و ۳۰ درصدی فعالیتPCSK9 در موش و میمون بود. محققان برای اطمینان، بررسی کردند که آیا جهش در نقاط غیر هدف ایجاد شده است یا خیر اما هیچ نشانه ای نیافتند.
شوانک: این روش برتری هایی نسبت به دارو درمانی های کنونی و ویرایش ژنی دارد و آن هم پایداری آن است.
اگر تعداد کافی از سلول ها در معرض چنین جهشی قرار بگیرند بیماری به صورت همیشگی درمان خواهد شد. وی افزود از این روش برای بیماری هایی همچون: هاپیرکلسترولیما، فنیل کتونوریا یا نقایص مسیر اوره استفاده کرد.
رفرنس:
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/05/210519120726.htm