نتایج تحقیقات توسط تیمی از دانشمندان در دانشگاه کوماموتو در ژاپن می تواند زمینه ساز ایجاد فرم های خوراکی انسولین شود که بیماران دیابتی را از تزریق روزانه آزاد می کند. مطالعات این تیم برای اولین بار نشان داد که پپتید L-DNP ، یک پپتید حلقوی نفوذپذیر در روده کوچک که در اصل به عنوان یک افزودنی انسولین برای بهبود جذب در روده کوچک استفاده می شود ، باعث کاهش سطح گلوکز خون در موش ها می شود. آنها سپس نشان دادند که می توان انسولین را به صورت خوراکی و فقط با افزودن فرم D پپتید DNP (D-DNP) به انسولین تزریقی مورد استفاده در عمل بالینی تجویز کرد. نتایج می تواند پایه ای برای ایجاد یک فرم انسولین درمانی بیمار پسند باشد.
شینگو ایتو ، دکترای تحقیق ، گفت: “مطالعه ما نشان می دهد که ما با استفاده از پپتیدهای D-DNP توانستیم پایه ای برای توسعه انسولین خوراکی ایجاد کنیم.” “در آینده ، ما انتظار داریم كه با ایجاد روشی برای تقویت بیشتر جذب انسولین توسط روده باریك با بهینه سازی روش تجویز ، به كشف داروی انسولین خوراكی كمك كنیم.
بیش از ۱۰۰ سال از کشف انسولین می گذرد ، اما نویسندگان نوشتند که تولید فرمول های خوراکی برای درمان دیابت “یک چالش” باقی مانده است.
برای بسیاری از بیماران تزریق انسولین دردناک است. ایجاد انسولین خوراکی به دلیل نفوذپذیری ضعیف در روده کوچک و به دلیل هضم آنزیمی در دستگاه گوارش ، تا ببه حال امکان پذیر نبوده است. برای ساخت انسولین خوراکی ، نیاز است که از سد آنزیمی (که منجر به تخریب سریع انسولین می شود) و از سد نفوذپذیری (که جذب انسولین را در روده کوچک محدود می کند) عبور کند.
“راه حل محققان برای این مسئله مبتنی بر استفاده از پپتید DNP است که آنها قبلاً شناسایی کرده بودند و می تواند در مولکولهای بزرگ روده کوچک نفوذ کند ، همراه با یک هگزامر انسولین که با افزودن روی ایجاد شده است. “
در مطالعه قبلی ، یک پپتید حلقوی قابل نفوذ در روده کوچک ، C-DNPGNET-C پیوند دی سولفید C-C ، پپتید حلقوی L-DNP) )، که با pH فیزیولوژیکی بار منفی دارد ، شناسایی شده است.” “pe پپتید حلقوی L-DNP می تواند به عنوان یک CPP قابل نفوذ در روده کوچک [پپتید قابل نفوذ سلول] در نظر گرفته شود که می تواند با افزایش داخلی سازی و آزاد سازی انسولین در روده کوچک جذب انسولین را تسهیل کند.”
رفرنس :