منبع: دانشگاه اوهایو/ آمریکا
تاریخ انتشار:۸ اردیبهشت ۱۴۰۰
خلاصه: محققان احتمال میدهند مولکول های کوچک ملقب به نانوبادی، که می توانند عملکرد و ساختاری مشابه آنتی بادی را تقلید کنند بتوانند به عنوان کلیدی برای توقف عفونت های باکتریایی منتقله از کنه که هیچ گاه توسط آنتی بیوتیک ها قابل دسترسی نبوده است را استفاده کنند.
نانو بادی
این عفونت که ارلیشیوز منوسیتی انسانی نام دارد، یکی از شایع ترین و مخاطره برانگیز ترین بیماری های منتقله توسط کنه در ایالت متحده امریکا است. این بیماری که در ابتدا تظاهراتی شبیه آنفلونزا دارد اگر جدی گرفته نشود می تواند کشنده نیز باشد.
اغلب آنتی بیوتیک ها نمی توانند غلظت کافی برای از بین بردن عامل این بیماری که Ehrlichia chaffeensis نام دارد را ایجاد کنند بدلیل اینکه این باکتری در سلول های ایمنی بدن زندگی و تکثیر پیدا می کند.
محققان دانشگاه اوهایو نانوبادی هایی ساخته ند که پروتئین های این باکتری را به صورت اختصاصی هدف قرار دهد. طی مراحل مختلف این تحقیق که بروی سلول های انسانی و موشی در محیط آزمایشگاهی انجام شد متوجه شدند یکی از نانوبادی هایی که ساخته ند می تواند مانع بیماری زایی این باکتری از طریق مسدود کردن پروتئین مسئول دزدیدن کنترل فعالیت سلول های ایمنی شوند. پروتئین میتواند با سه مکانیسم مختلف این کار را انجام دهد که نانو بادی هر سه راه را مسدود می کند.
این تحقیق تایید کرد نانوبادی ها می توانند ارلیشیا را مهار کنند اما قبل از ورود آزمایشات به فاز انسانی مطالعات بیشتری نیاز است. نیاز به یک یافتن یک درمان کارآمد آن هم زمانی که تنها داروی در دسترس ما داکسی سیکلین است احساس می شود. این نیاز از آن جا حس می شود که استفاده از داکسی سیکلین نمی توان در تمامی موارد استفاده کرد و مخصوصا برای زنان باردار و کودکان در ضمن این دارو می تواند عوارض جانبی گسترده ای ایجاد کند.
ریکیشیا از محققان این مطالعه گفت: اگر نسبت به این باکتری مقامتی صورت بگیرد، هیچ گزینه ی دیگری برای درمان در اختیار نخواهیم داشت.
این باکتری جزئی از خانواده باکتری های اجباری داخل سلولی است که برای رشد و تکثیر نیازمند امکانات یک سلول زنده است و با متوقف کردن توانایی های سلول های برای آپوپتوز مانع از مرگ سلول و خودشان می شوند.
ریکیشیا افزود: سلول های آلوده تمایل دارند با آپوپتوز خود مانع از فعالیت این دسته از باکتری ها شوند اما ارلیشیا با مسدود کردن مسیرهای آپاپتوز مانع از این کار می شوند،
از سلول صدها برابر کار می کشند و در نهایت سلول را از بین می برند.
محققان یکی از پروتئین های ارلیشیا به نام Etf-1 را ساختند و برای ایجاد ایمنی زایی به لاما تزریق کردند. از لاما و شتر برای تولید آنتی بادی های تک زنجیر استفاده می شود.سپس کتابخانه ای از نانوبادی های مختلف را که توانایی اتصال به پروتئین Etf-1 را داشته باشد را با توجه به آنتی بادی های ساخته شده در بدن لاما ساختند.
نانوبادی ها همانند آنتی بادی ها هستند که کوچک شده ند و همین ویژگی تاثیر آنها را بیشتر می کند.
رفرنس :
https://www.sciencedaily.com/releases/2021/04/210428133006.htm